ساقی نامه

دلم گرفت از نفسم که فرصتی بهم نداد

واسه همیشه رفتنش ،مجال صحبتم نداد

دلم گرفته از شبا ،دیگه به خوابم نمیاد

دلتنگیام زیاد شد و بهونه یادم نمیاد

دلم گرفته از زمین ،بهار به من گلی نداد

بهار من خزون شده، شکوفه و غنچه نداد

دلم گرفته آسمون من از گلم بی خبرم

یه داد بزن بهم بگو تا کجا دنبالش برم

دلم گرفت از قاصدک،اون به همه خبر رسوند

عشقه من زد زیر حرفش دیگه پیش من نموند

دلم گرفته آدما ،هرکی بهم یه طعنه زد

فکرمو نکردینو ، هرکی بهم کنایه زد

دلم گرفته امشب،حرف و حدیث سمت منه

تقصیر من نبود ولی همه نگاشون به منه

دلم گرفته ست خدا ،کسی به فکر من نیس

شعرمو مینویسم بازم با چشمای خیس

                                                                    " ساقی علیزاده»